________________
५०२
जीवामिगमस्टे वहवे वाणमंतरा देवाय देवीयो य आसयंति जाव विरंगि' यावद् तत्र बहवो वानव्यन्तरदेवाश्च देव्यश्चासते यारद्विहरन्ति, अत्र यारपदेन-'सति चिट्ठति निसीयति तुयति हसति रमंति ललंति कील ति मोहंति पुरा पोराणाणमुपरिक्वाणं सभाणं कडाणं कम्माण कल्लाणं फलवित्तिविसेसं पच्चणुभवमाणा' इति संग्राह्यम्, ___ छाया-शेरते रिष्ठन्ति निपीदन्ति दर्तयन्ति हमन्ति रमन्ते ललन्ति क्रीडन्ति मुद्यन्ति मोहयन्ति पुरा पौराणानां मुचीर्णानां मुपरिक्रान्तानां शुभानां कृतानां कर्मणां कल्पाणं फलवृत्तिविशेष प्रत्यनुमवन्तः, विहरन्तीति सम्बन्धः । तत्र पद्मवरवेदिका वर्णनं वनपण्डवर्णनं मणितृणानां वर्णादिवर्णनम् उत्पात पर्वतानां पृथिवी शिलापकानां च वर्णन राजपश्नीयसूत्रे सर्व विलोकनीयमिति ।३३
मूळम्-एगोरूय दीवस्त णं भंते ! दीवस्त केरिसए आगार भावपडोयारे पन्नते ? गोयमा! एगोरुयदीवस्ल णं दीवस्स अंतोबहुतमरमणिजे भूमिभागे पन्नत्ते, से जहा-णामए आलिंग पुक्खरेइ वा एवं सयणिज्जे भाणियब्वे जाव पुढवी सिलापट्ट गंति तत्थ णं बहवे एगोरुयदीवया मणुस्सा य मणुस्सीओ य आसयंति जाब विहरति एगोरुयदीवेणं दीवे तत्थ तत्थ देसे तहि तहिं बहवे उद्दालगा कोदालगा कतमाला णयमाला उठते बैठते हैं, हत्यादि। इल तरह 'आलयंति' इस अन्तिम पद तक व्यन्तर देव और देवियों का वर्णन वहां पर किया गया है सो वह सब वर्णन यहां पर कर लेना चाहिये तात्पर्य यही है कि पद्मवर वेदका का वर्णन और वनपण्ड का वर्णन जैसा आगे जम्बूदीप की जगति के ऊपर की पदमवर वेदिका और वनषण्ड का वर्णन आने घाला है अतः वहीं से यह जानने में आजायगा ।। सूत्र-३३॥ मन वाया 813. ४२११ मा छे से छे. त्या माशत 'आसय ति' આ છેલા પદ સુધી વ્યક્તર દેવ અને દેવીનું વર્ણન અહિયાં કરવામાં આવેલ છે તે તે બધું જ વર્ણન અહિયાં કરી લેવું જોઈએ કહેવાનું તાત્પર્ય એ છે કે પદ્મવર વેદિકાનું વર્ણન અને વનખંડનું વર્ણન જેમ આગળ જંબુદ્વીપની ઉપરની પાવર વેદિક અને વનખંડનું વર્ણન આવવાનું છે. તે પ્રમાણે ત્યાંના તે વર્ણન પ્રકરણુથી આ સમજવામાં આવી જશે. સૂ ૩૩ !
