________________
સતી બંસાલા-૧
“આમાંથી એક તે નકલી જ હશે. એમાં હેરાન થવાની શી જરૂર છે ? નકલીને તિરસ્કાર કરો અને અસલીને અપનાવી લો.
વાહ ! અપનાવવું અને તિરસ્કારવું એટલું સહેલું છે ? અસલી નકલીને ભેદ કેણ કરે? કાશીનરેશ પણ કાંઈ જ ન કરી શક્યા.”
એક ગોવાળિયે જે ગંગાસિંહને મંત્રી બન્યા હતા તે બોલી પડે- “અમારા મહારાજા ગંગાસિંહ માટે કાંઈ પણ મુશ્કેલ નથી. વાદી-પ્રતિવાદી સામે આવે. ન્યાય થશે.”
વૃદ્ધ બ્રાહ્મણને વિશ્વાસ ન આવ્યો. હસીને તેમણે પોતાની સાથેના લોકોને કહ્યું –
આ ગેવાળપુત્રનું પણ નાટક જોઈ લો. રાજગૃહે તે જવું જ પડશે. એક પ્રહર પછી ચાલ્યા જઈશું.”
ગંગાસિંહની સામે બંને અસલી નકલી સુયશકુમાર હાજર થયા.
હું મારી પત્નીને તેના પિયરથી લઈને આવી રહ્યો હતો. રસ્તામાં આ બીજે કણ જાણે ક્યાંથી મારું રૂપ લઈને આવી ગયો ! આ વૃદ્ધ બ્રાહ્મણ મારા પિતા છે અને આ યુવતી મારી પત્ની છે. હું જ અસલી સુયશકુમાર છું.”
આજ વાત નકલી સુયશકુમારે, વડ તરુવાસી દેવે પણ
