________________
સતી બંસાલા
૧૧૭ મિટી બહેન છે. તે તારા બાળ-સ્વામી માટે આટલાં દુઃખ વેઠયાં. હું આજે કેટલો ખુશ છું? મારા જમાઈ ગોવાળ પુત્ર નથી, પરંતુ એક રાજપુત્ર છે. આ તે પૃથ્વીપુરના રાજા જયસિંહને રાજદુલારે મુકનસિંહ છે.”
નંદ ગોવાળની ઉદાસી દૂર કરતાં મુકનસિંહે કહ્યું
પિતા ! તમે શા માટે દુઃખી થાવ છો ? તમારા માટે તે હું આજે પણ ગંગાસિંહ છું. મને તમે અને માતા લક્ષ્મીએ પાલવ્યો છે. કયાંય પણ રહીશ, તમારી સેવા હું પણ કરીશ અને તમારી પુત્રવધૂએ પણ કરશે.'
નરસિંહ ગોવાળ અને લક્ષ્મી વાળણનું દુઃખ દૂર થઈ ગયું. લક્ષમી બેલીઃ
“પુત્ર ! અમે તારાં માતા-પિતા બનવા લાયક પણ નહોતાં. જ્યાં તું વિદ્યાધર જે રાજપુત્ર અને કયાં અમે ગોવાળ! સૌથી વધારે દુઃખ તે મને એ વાતનું છે કે હું બંસાલાને લઢયા કરતી હતી. એ તે એવી દેવી છે કે એની અમારે પૂજા કરવી જોઈએ.”
બંસાલાએ વિનય ભાવથી કહ્યું
તમે તે મારાં માલિકણ છે જ. પરંતુ હવે તે સાસુ થઈ ગયાં. હું તમારા માટે પણ તે જ છું, જે પહેલાં હતી.”
હવે દેવી બેલી
“હજુ રહસ્ય આપ્યું નથી ખૂલ્યું. હવે બાકીની રહસ્યમય વાતે મુકનસિંહ જણાવશે?
