________________
२४३
સિંહલકુમાર-૧
રાજા પણ હસ્યા વગર ન રહી શક્યા. ધન શેઠની પાસે હર્ષના સમાચાર પહોંચી ગયા. ઘણી ધામધૂમથી ચુવરાજ સિંહલકુમાર અને ધનશ્રીનાં લગ્ન થઈ ગયાં. ધનશ્રી યુવરાજ્ઞી બની ગઈ. બંનેનું જીવન મધુર અને સુખ પૂર્વક વીતવા લાગ્યું. ધનશ્રી જ્યારે પહેલી વાર પોતાના પિતાને ત્યાં આવી તે સખીઓએ તેને ખૂબ સતાવી. એક કહેવા લાગી
સખી !” હાથીનું ઉઠાવવું તારા માટે વરદાન બની ગયું.”
ઘનશ્રી કયાં કમ હતી? તેણે મજાક કરતાં કહ્યું
તું પણ કઈ હાથીની નીચે સૂઈ જા ને. સૂંઢથી નહીં ઊઠાવે તો પછી પણ તે મૂકી જ દેશે.”
બીજીએ ધનશ્રીને સમર્થન આપ્યું
સાચું તે છે. કુમાર તો સાંજ સવાર નગરમાં ફરે જ છે. ચટ લઈને બચાવી લેશે.”
એક સખી બેલી
કુમારનું કાંઈ ન પૂછે. અહીંની સેંકડે બાળાઓ તેમના સૌન્દર્ય પર ન્યોછાવર છે. જ્યારે ગલીઓ માંથી નીકળે છે, તો વહુ-દીકરીઓથી છાપરાં છજાં ભરાઈ જાય છે.”
તેમનામાં એવું શું છે જે અહીંની સ્ત્રીઓ આવી
