________________
સત્યવાદી હરિશ્ચન્દ્ર-૨
* ૩૮૭.
- હરિશ્ચન્દ્ર પિતાનાં અંગે કાપી કાપીને વિદ્યાધરીની પાસે ફેંકવા લાગ્યા. લોહીની ધારા વહેવા લાગી. અગ્નિકુંડમાં માંસના બળવાથી દુધ ફેલાવા લાગી. એનાથી આકર્ષાઈ, માંસનાં લોભી શિયાળ આવી ગયાં. તે કયારેક લોહીચાટતાં અને કયારેક માંસના ટુકડા લેવા અગ્નિકુંડ તડફ ધસતાં. આનાથી વિદ્યાધરીના સિદ્ધ કાર્યોમાં વાંધો પડવા લાગે. ત્યારે લાચાર થઈ વિદ્યાધરીએ તેના પતિ વિદ્યાધરનું સ્મરણ કર્યું અને સ્મરણ કરતાં જ વિદ્યાધર આવી પહોંચે. ત્યારે વિદ્યાધરીએ તેને કહ્યું
“આ જડ શિયાળોને રેકે. આ તો હાથ પણ નથી ઊઠાવવા દેતાં.”
પરંતુ જડ શિયાળોને વિદ્યાધર પણ ના રોકી શક્યો. તે ઘણે જ ઉપદ્રવ કરવા લાગ્યાં. ડી વાર માટે સિદ્ધિનું કાર્ય શેકાઈ ગયું. બળતા માંસની દુર્ગધ વાયુ વેગની સાથે નજીક જ તપોવનમાં પહોંચી. ત્યાંના સાધુ તરત જ ઘટના સ્થળ પર આવ્યા. તેમને જોતાં જ વિદ્યાધરી રફુચકકર થઈ ગઈ. આ સાધુઓમાં મહર્ષિ કૌટિલ્ય પણ હતા. તે મહારાજ હરિશ્ચન્દ્રને જાણતા હતા. સાથે જ તેમનું સત્યવ્રત, સાધુ-સેવા વિગેરે સગુણેથી પરિચિત હતા. તેમણે જોયું કે મંદ શ્વાસ સિવાય મહારાજ હરિશ્ચન્દ્રમાં જીવનનું
