________________
દાડમિયા શેઠ
૪૩૯
દાવાનળમાં પડે છે. જે મારા પિતા બધાને સુખી અને દુઃખી બનાવવા વાળા છે તે પછી સેવકની પાસે રહેવા મકાન અને ખાવા અને કેમ નથી ? કેટલાક સેવકે પાસે અપાર સમૃદ્ધિ છે. અને કેટલાક પાસે અનાજને ભંડાર ભર્યો છે. જેણે જેવું કામ કર્યું હશે તેને તેવું ફળ પ્રાપ્ત થશે. તેમાં કઈ પણ માણસ પરિવર્તન લાવી શકશે નહીં.
પુત્રી દ્વારા પિતાનું અપમાન સાંભળી રાજાને ગુસ્સે આવ્યા. તેમણે ગર્જના કરીને કહ્યું :
તું મૂખે છે. આવી નિરર્થક વાત કરતાં તને શરમ નથી આવતી ? મારી પુત્રી થઈ મારી વિરુદ્ધ બોલતાં તને સંકેચ નથી થતું? તને ખબર નહીં હોય કે જેની ઉપર મારી કૃપા ઉતરે છે તે સુખી થઈ જાય છે. ગરીબ ધનવાન બની જાય છે. અને જેની તરફ ગુસ્સાથી જોઉં છું તે ધનવાનમાંથી ગરીબ બની જાય છે. તને મારા તેજની ખબર નથી. તને ત્યારે જ ખબર પડશે જ્યારે તારુ લગ્ન ગરીબ સાથે કરવામાં આવશે.”
રાજકુમારીએ હસીને કહ્યું :
“પિતાજી ! આ તમારૂં મિથ્યાભિમાન છે. જે મારું નસીબ પ્રબળ હશે-તે ગરીબ સાથે કરેલું લગ્ન પણ શ્રેષ્ઠ
