________________
દાડમિયા શેઠ
લાયક કપડાં પહેરીને તેની સાથે જા.”
રાજકુમારીએ રાજાના કહ્યા મુજબ વસ્ત્રાભૂષણે ઉતારી નાખ્યાં. સામાન્ય વેશ ધારણ કરી ખુશીથી તેની સાથે વિદાય થઈ. તે પોતાના પતિ સાથે નગરની બહાર ચાલી ગઈ અને ધર્મશાળામાં જઈ બંનેએ આરામ કર્યો. પેલા રેગિષ્ટ રાજકુમારીને કહ્યું
પ્રિયે ! તારા પિતાએ ગુસ્સે થઈ આવેશમાં આવી જે કાંઈ કર્યું તે યોગ્ય નથી. કયાં તું રાજહંસિની અને કયાં હું કાગડે ? તારે અને મારો જરા પણ મેળ બેસે તેમ નથી. કયાં તારું રૂપ અને લાવણ્ય અને ક્યાં હું કુરૂપ રેગી. તને ખુશીથી રજા આપું છું કે જે યુવક તને પસંદ પડે તેની સાથે આનંદથી લગ્ન કરી શકે છે. મને જરા પણ દુખ નહીં થાય.”
આ વચન તીરની જેમ રાજકુમારીના હૃદયમાં ભેંકાઈ ગયું, તેણે રડતાં રડતાં કહ્યું :
“પ્રાણનાથ ! હું તમારા મોંએથી આ શું સાંભળી રહી છું ? તમને ખબર છે. નારીનું આભૂષણ ચારિત્ર છે. યૌવન સૌંદર્ય અને સંપત્તિ અનેક વાર પ્રાપ્ત થાય છે. પરંતુ ચરર ચરન મળવું બહુ મુકેલ છે. ભલે તમે રેગી છે, કે
