________________
દારિયા શેઠ એમ જ વિચારજે કે કરેલાં કર્મોનું ફળ ભોગવી રહ્યા છીએ. કેઈક જન્મમાં આની સાથે વેર બંધાયું હશે. તેના કારણે આના મનમાં આ વિચાર આવ્યા છે.”
આ પ્રમાણે આચાર્ય સ્કંધકની પ્રેરણાથી ૪૯૯ શિષ્યોએ સમાધિપૂર્વક આયુષ્ય પૂરું કર્યું. હવે એક છેલ્લા નાના શિષ્યને વારો આવ્યે આ નાના શિષ્ય ઉપર આચાર્ય કંધકને બહુ પ્રેમ હતો. પોતાની સામે આ પિલાશે તે વિચારતાં જ આચાર્યનાં રૂવાટાં ઊભાં થઈ ગયાં. તેમણે પાલકને કહ્યું :
તેને પલતા પહેલાં મને પીલી નાખે. કારણ કે તેનું મૃત્યુ હું મારી આંખે સામે જોઈ શકીશ નહીં.”
આ સાંભળી પાલક હસવા લાગ્યું અને બોલ્યોઃ
“અરે દુષ્ટ ! હજુ સુધી તેને દુખ નથી થયું ? તે લે હું અને તારી સામે ધીરે ધીરે મારીશ, તેથી તારા મનમાં બહુ જ દુઃખ થશે.”
પાંચસે શિષ્ય સમાધિપૂર્વક મરી સિદ્ધ થઈ ગયા. આચાર્ય સ્કંધકને પાલકના આ ખરાબ કાર્ય ઉપર મનમાં ગુસે આવ્યા. તેમને આ વિચાર આવ્યો કે મારા તપ અને સાધનાનું ફળ હોય તો હું દુષ્ટ પાલક, પાપી રાજ અને અધામિક જનતાને મારવાવાળે બનીશ.
