________________
સત્યવાદી હરિશ્ચન્દ્ર-૨
૪૧૭.
તલવાર હજુ એ જીવનું બીજું લેહી પીવા માગે છે.
આમ વિચારતાં જ મદને પિતાના આંગણામાં પ્રવેશ કર્યો. ઘોડી એક તરફ બાંધી દીધી અને ઉદાસ મનથી ધીરે ધીરે સુભાભા તરફ આગળ વધ્યો. તેની મુખાકૃતિને જોઈને સુભાભા ડરી ગઈ, પણ પોતાના હર્ષને ન દબાવી શકી. તેથી ઝટપટ આરતીને થાળ લઈને આગળ વધી. મદને એક જ ઝાટકે થાળને દૂર ફેંકી દીધે અને વ્યંગમાં બોલ્યો
હવે આ ઢોંગની શી જરૂર છે, પતિવ્રતા? જેના માટે આ શૃંગાર કર્યો છે, એ પણ હવે આવતે જ હશે. મને બુધ્ધ ને સમજીશ. આજે હું તમને બંનેને હંમેશને માટે એક જ જગ્યાએ સૂવડાવી દઈશ.”
તમે શું કહી રહ્યા છો ? હું તમારી પ્રતીક્ષામાં જ બેઠી હતી. તમને આવી શંકા કેમ થઈ ?
મને પ્રશ્ન પૂછે છે? આ પથારી શું મારા માટે સજાવી છે ? છ મહિનાથી જેના કેઈ સમાચાર નથી મળ્યા, તેની બાબતમાં તારે આટલે અટલ નિશ્ચય કે તે આજે જ આવી રહ્યો છે ? તને કયાં ખબર હતી કે હું આજે જ આવીશ. હું એ કેવી રીતે માની લઉં કે તને તારા ઉપ
२७
