________________
દાડમિયા શેઠ
જર૫
અહીં છે. મારું ધનભાગ્ય છે કે તમારાં દર્શન કરવાનું સદ્દભાગ્ય મળ્યું. મારે ત્યાં ભોજન તૈયાર છે. નાહવા માટે ગરમ પાણી પણ તૈયાર છે. કૃપા કરી મારે ત્યાં પધારે અને તે ગ્રહણ કરી અને સેવાને લાભ આપો.”
ધર્મઘોષ મુનિએ કહ્યું
સુશ્રાવક ! ચોમાસું પસાર કરવા વસંતપુર જવું હતું પરંતુ રસ્તે જડે નહીં એટલે અહીં રોકાઈ ગયા. અને સાત દિવસ સતત વરસાદ પડવાને કારણે અમે વિહાર પણ કરી શક્યા નહીં અહીં ચાર મહિના રોકાવું પડશે. અને તેથી તને જૈનધર્મનું શ્રવણ કરવાને અને લાભ મળશે.”
શેઠે કહ્યું:
ગુરૂદેવ ! આ લાભ મળે છે તે મારૂં સદભાગ્ય છે. તમે પહેલાં આહાર મટે પધારે. તમને ખાધે સાત દિવસ થઈ ગયા છે. ' ધર્મઘોષ મુનિ પિોતાના શિષ્ય સાથે તે શેઠને ત્યાં ગયા. તેમણે જોયું કે ઘરમાં પત્ની સિવાય કંઈ નથી. તેની પત્ની પણ સંસ્કારી છે. તેની આર્થિક સ્થિતિ સામાન્ય છે.
શેઠે કહ્યું: ગુરુદેવ! અહીં આજુબાજુ આદિવાસીઓ રહે છે
