________________
દાડમિયા શેઠ
રસદાર હોય છે. જે તમારે તેની જરૂર હોય તો હું મોકલી આપું.”
કાધીશ શેઠે કહ્યું:
જેટલાં દાડમ હોય તેટલાં તમે મેકલી દેજે. કારણ કે મારે ત્યાંથી માલ લઈ ૫૦૦ વહાણ વિદેશ જવાનાં છે. તેથી તમારાં દાડમ હું વિદેશ મંકલાવી દઈશ. અને તેના જેટલા પૈસા આવે તે તમે લઈ જજે.”
ગુણપાલે કહ્યું : તમારી આ આજ્ઞા માથે ચઢાવું છું.”
તેણે ગામ જઈ દાડમને થેલો ભરી કેટયાધીશને મિકલાવ્યો. શેઠે પોતાના પ્રધાન મુનિમને બેલાવી કહ્યું : ' “મારો માલ વેચાય કે નહીં તેની મને ચિંતા નથી, પણ આ દાડમને થેલે સંભાળીને રાખજે. એની જે પણ કિંમત આવે તેને થેલીમાં ભરી બંધ કરી દેજે. આની કિંમત વધારે આવે તેવો પ્રયત્ન કરો.” -
આ પ્રકારની સૂચના આપી શેઠ પિતાના કામમાં લાગી ગયે. ૫૦૦ વહાણ આગળ વધ્યાં. અનેક નગરમાંથી પસાર થઈ એક ટાપુ પર પહોંચ્યાં. મુનિમ દાડમ વેચવાનું ભૂલી ગર્યો હતો.
