________________
સત્યવાહી હાથ
બચીને આવ્યો હતો. તેના ગળા નીચે ભાલાનું એક ઘાચિન્હ આ મૃત્યુ-યુદ્ધની યાદ અપાવતું રહેતું હતું. ઘા રુઝાઈ ગયા છે, પણ નિશાન તો ક્યારેય નહી ભુંસાય. તેને બરાબર યાદ છે કે શત્રુ પક્ષના સૈનિકે તક જોઈને તેને ભાલે માર્યો હતો, જે તેને ગળાની નીચે હસડીની પાસે વાગ્યો હતો.
તે વખતે મદનસિંહે પિતાના ઘાની ચિંતા કર્યા વગર એક જ ઝાટકે દુશમન સૈનિકનું માથું ઉડાવી દીધું હતું અને પિતાના જ હાથે ભાલે કાઢીને ફેંકયો હતો. ત્યારથી તેનું માન પણ ઘણું વધી ગયું હતું. સાત વર્ષના સૈનિક જીવન પછી હવે તે દિવાસ્વપ્ન જેવા લાગે છે. એ દિવાસ્વપ્ન તેના મદન નામને સાર્થક કસ્બાવાળાં છે.
મદનસિંહનું દિવાસ્વપ્ન એક દિવસ ત્યારે સાકાર થયું, જ્યારે તેનાં લગ્ન સુભાભાની સાથે થયાં. રાજ્યના મહારાજે તેને એક મહિનાની રજા આપી હતી. આ અવકાશ માને કે વીર રસના આ સ્વાદની અતૃપ્તિનું પ્રતીક અને શંગારરસમાં રસ-મગ્ન થવા માટે હતો. સુભભાને મેળવીને મદનસિંહ હવે “સિંહને રજા આપી દેવા માગતો હતો. અને ઇચ્છતું હતું કે હવે સુભાભાની સાથે તે ફકત મદન જ રહે. એ મદન, જેનાં બાણ ફૂલનાં હોય છે અને
