________________
સત્યવાદી હરિશ્ચન્દ્ર-૨ થયા છે. પણ શું કયારેય પાસું ના પલટાય ? દસ- વીસને મારીને મરવું પણ તે વિજય છે. વીરગતિ પણ તે વીરને મળે છે. આખરે ઓ યુધ્ધ કેટલું લાંબું થઈ ગયું ? કોણ જાણે ક્યારે આવશે?
સુભાભા ઘરના દરવાજા પર બેઠી છે. તેનું ચંદ્રમુખ દિવસમાં નીકળેલા ચંદ્ર જેવું તેજહીન છે. આંખે સૂની છે. વિચારી રહી છે અને સૂના રસ્તા પર જોઈ રહી છે, કે કઈ મુસાફર આવે તો યુદ્ધના સમાચાર પૂછું. તેણે સામેથી આવતા એક મુનિને જોયા.
મુનિએ સફેદ પોશાક પહેર્યો હતો. હાથમાં રજોહરણ છે. ઉઘાડા પગે અને ઉઘાડા માથે. હૃદયમાં સમતાને સાગર લહેરાઈ રહ્યો છે. મુનિ મહાજ્ઞાની છે. ભૂત ભવિષ્યનું જાણે છે. લોક કલ્યાણની ભાવના તેમના રોમેરોમમાં સમાયેલી છે. ઈસમિતિ યુકત ભિક્ષા માટે ફરી રહ્યા છે.
સુભાભાને ઘરના દરવાજે બેઠેલી જોઈ મુનિ તેના - બડભાગી બનવા તેની તરફ આવી રહ્યા હતા. નજીક આવતાં જ વિરહ પામેલી સુભાભાએ તેમને વંદન કર્યા અને પછી ઊઠીને આહાર લાવી. મુનિએ આહાર લીધો અને સુભાભાના મુખ પર વ્યાપેલે વિવાદ જોઈને દ્રવી ઊઠયા. તેમણે પૂછયું
