________________
૩૯૮
સત્યવાદી હારે
મંત્રી મત્રિસાર ખૂબ જ બુદ્ધિશાળી અને ચતુર હતું. એક વખત નગરીમાં યુવાન વયના બે યતિ આવ્યા. બંને બાળ બ્રહ્મચારી હતા અને પિતાના સંપ્રદાય અનુસાર તપશ્ચર્યા કરતા હતા. વતનું પારણું કરવા માટે નગરીમાં ફરી રહ્યા હતા. જ્યારે મહારાણી અમરાવતીએ તેઓને મકાનની નીચેથી જતાં જોયા તે દાસી દ્વારા ઉપર બેલાવી લીધા. એક યતિને તે બહાર જ બેસાડયો અને બીજે જે વધારે સ્વરુપવાન હત–તેને રાણી અંદર લઈ ગઈ. રાણીએ તે જુવાન સાથે ભોગ ભોગવવાની માગણી કરી. સાધુએ સમજાવ્યું?
તમે મારી મા સમાન છે. હું તમારો પુત્ર છું. આવી પાપભરેલી વાતે કેમ કરો છે?
પણ રાણું તો કામાન્ધ થઈ રહી હતી. તેણે અનેક યુકિતએથી યતિને ડગાવવાનો પ્રયાસ કર્યો, પણ તે યતિ મેરુની જેમ અડગ જ રહ્યો. ત્યારે તે રાણી અમરાવતી ખિજાઈ ગઈ અને બૂમાબૂમ કરી મૂકી. તરત જ રાજા દોડી આવ્યા. યતિએ આ બનાવને પોતાના કર્મનો ઉદય સમજી ન લઈ લીધું. તેનું મૌન જોઈ રાજા અમરસેનને એ નિશ્વય થઈ ગયે કે આ સાધુ પાપી છે. તેણે મારી રાણીને ચોક્કસ જ છે છેડી હશે. તેથી રાજાએ બંને યતિઓને પિતાનું સ્પષ્ટીકરણ ના
