________________
સિંહલકુમાર-ર
ઉપર પડી. પરંતુ વેશ પરિવર્તન કરવાથી તે રસાલકુમારને ઓળખી શકી નહીં. તે બીજો યુવાન સમજી તેના પર મુગ્ધ થઈ ગઈ. તેણે એ યુવકની તરફ સંકેત કરતાં કહ્યું:
હું મારા નખથી પાણી ભરી રહી છું. મને આવી. રીતે પાણી ભરતી જોઈ મારી સખીઓ અહીંથી જતી રહી છે. હું તારી તરફ ટીકી ટીકીને જોઈ રહી છું. પરંતુ તું નીચી નજર રાખી ઊભે છે. તું હજી સુધી મારી ભાવનાઓ સમજ્યો નથી. તું મૂખ લાગે છે.
યુવકે નીચી નજર રાખી કહ્યું :
“સુંદરી ! તમારી સામું જોવામાં જોખમ છે. જે હું તારી સામે જોઈશ તે મારી ચામડી ઉતારી નાખવામાં આવશે. મને બહુ મારવામાં આવશે. તેથી નીચી નજરે જોઈ રહ્યો છું. તે સમયે મને કઈ બચાવશે નહીં.”
સુંદરીએ કહ્યું :
યુવક ! ચિંતા કરવાની જરૂર નથી. હું તને છોડાવીશ. તું તારે સારી રીતે મારી સામે જે. વાતચીત કર અને મહેલમાં ચાલ.”
" કુમાર રસાલે જોયું કે મારી આ પત્ની પણ મંજુશ્રીની જેમ ચરિત્ર ભ્રષ્ટ છે. પરીક્ષા કરવા માટે તે સુંદરીની સાથે મહેલમાં ગયા. શયનખંડમાં પહોંચતાં જ કહ્યું :
મને પેટમાં બહુ જ દુખે છે. તેથી હું થડે સમય આરામ કરવા માગું છું.”
