________________
સિંહલકુમાર-૨ હુંઠાને કહું છું કે હે કુંઠા ! મારા બ્રહ્મચર્યના તેજથી તું ફળ વાળું થઈ જા. જે મારું ચરિત્ર જીવનમાં પણ એક વાર ખંડિત થયું છે તે હું તું જ રહેજે.
આ કહેતાંની સાથે જ જોત જોતામાં ઠુંઠું લીલું થઈ ગયું. તેની ઉપર ફળ-ફૂલ આવી ગયાં. આ ચમત્કાર જોઈ રસાલકુમાર આશ્ચર્ય પામ્યો. તેને વિશ્વાસ થઈ ગયે કે મારી આ પત્ની જેને મેં ખૂબ દુઃખ આપ્યું તે શીલવતી છે.
કુમાર રસાલે શીલવતીને પોતાના હૃદય સાથે લગાવીને કહ્યું:
રવી! મારા ગુનાને માફ કરજે. મેં ભયંકર ભૂલ કરી છે. તને બહુ જ દુખ આપ્યું. તે મને ભૂખરાજ કહ્યો. મેં પણ માન્યું નહીં. તારી ઈરછાને પણ ઠુકરાવી. હવે હું પશ્ચાતાપથી મૂંઝાઉં છું,
શીલવતીએ કહ્યું:
નાથ ! તમે કઈ ભૂલ કરી નથી. ભૂલ મેં કરી હતી. લગ્ન પહેલાં તેમને જેવા આવી અને મનને સંયમમાં રાખી શકી નહીં. જે મેં વાણી પર સંયમ રાખ્યો હોત તે આ રીતે મારે દુઃખી થવું ન પડત.”
રાજા સિંહદત્તને પણ ખૂબ જ આનંદ થયો. પિતાની પુત્રીનું પવિત્ર ચરિત્ર કુળ માટે ગૌરવની વાત છે. થોડા
