________________
‘૩૫૦
સત્યવાદી હરિશ્ચન્દ્ર-૧
એક મહિનાને સમય આપીને મારે ઉધ્ધાર કરે.”
અંગારમુખે પહેલાંની જેમ ફરીથી કુલપતિને રાજાની સિફારસ કરતાં કહ્યું–
“આચાર્ય ! આને એક મહિનાને સમય આપી દો. આ સમય દરમ્યાન જે તમારું ઋણ ન આપે તે જે ઈચ્છો એ
કરજે.”
મહારાજ હરિશ્ચન્ટે અંગારમુખ તરફ કૃતજ્ઞતાથી જોયું - અને સુતારાને કહ્યું
પ્રિયે ! તું મારી સાથે નહીં આવી શકે. તું તારા પિયર જતી રહે. હું ક્યાંક દાસત્વ કરીને અથવા તે જાતે વેચાઈને ઋષિના ઋણમાંથી મુકત થઈને જ તારી પાસે આવીશ.”
સુતારા પોતાના સ્વામીના ચરણોમાં પડી ગઈ અને આંસુઓથી ચરણ ધોતાં બોલી
આર્યપુત્ર ! એ તે અંભવ છે કે હું તમારાથી જુદી રહે. કાયાની સાથે છાયા રહેશે. મને પણ સાથે લઈ જાવ.”
અંગારમુખે સુતારાને કહ્યું
કુલક્ષણી ! આ બધાં જ આભૂષણો ઉતારી દે અને વલ્કલ પહેરીને જ અહીંથી જા.”
તમે હવે મારા રાજ્યની સીમામાં ક્યાંય પણ મહેનત
