________________
૩૫૭,
સત્યવાદી વિચારહતા તથા તેમની પાસે ખાવાનો ખાસ સામાન હતે.
ક્ષત્રિય રહેવાને કારણે મહારાજ હરિશ્ચન્દ્ર ભીખ તે માગી શકતા જ નહતા. ઘણી જ લાચારી હતી. જેમ તેમ કરીને રાજા રાણી ચંપક વૃક્ષની નીચે પહોંચી ગયાં. રાણીએ પહેલાં પિતાના પગના કાંટા કાઢ્યા. પછી સ્વામીના કાઢયા. બંનેના પગ લેહી લુહાણ થઈ ગયા હતા. તેમાંથી લીલા ઘાસ પર જે લોહીનાં ટીપાં પડ્યાં હતાં, તે વરસાદની ઋતુમાં સરકતી લાલ ગાય જેવાં લાગતાં હતાં. થડા કાંટા રેહિતના પગમાં પણ વાગ્યા હતા. રાણીએ રોહિતના પણ કાંટા કાઢી નાખ્યા. કાંટા વાગવાથી તેને જેટલું દુઃખ થયું હતું, તેના કરતાં પણ વધારે રોહિતને વાગવાથી થયું હતું. તેનાથી પણ વધારે તેને કાઢવાથી થયું, કારણ કે કાંટાથી જ કાંટા નીકળતા હતા. મહારાણુએ તેને શાન્ત કરતાં કહ્યું
બેટા ! કાંટા કઢાવીશ તો તને મિઠાઈ ખાવા મળશે.”
મિઠાઈનું નામ સાંભળતાં જ હિતની ભૂખ ફરી જાગી ઊઠી અને તે મિઠાઈ માગવા લાગે. ઘણી જ વિકટ સમસ્યા થઈ ગઈ. પિતાએ ઘણે જ લલચાવ્યો. પણ તે કેવી રીતે માને ? આખરે બાળક જ તે હતું, જ્યારે ભૂખ તે ભલભલાને વ્યથિત કરી દે છે.
એક ડેશી પણ આ ઝાડની નીચે બેઠી હતી. ઘણા
