________________
૩૧૬
સિંહ કુમાર-૨
તેથી તે રડતે રડતે રસાલ પાસે ગયા અને કહ્યું :
તમે મને આવી પત્ની આપી કે જેણે મારી ઝુપડી અને તેમાં રહેલી સામગ્રી બાળીને ભસ્મ કરી નાખી ? હું પહેલાં કરતાં પણ વધુ દુઃખી થયે.”
કુમારે ઘણું ધન આપી યોગીને વિદાય કર્યો અને કહ્યું :
જે નારી મારી ના થઈ તે તમારી ક્યાંથી થાય ? તેની સાથે મેં નાની ઉંમરમાં લગ્ન કર્યું હતું અને ભૂમિગૃહમાં રાખી હતી છતાં પણ તે મને છોડી દાસીપુત્ર તરફ આકર્ષાઈ અને તેના માટે પ્રાણ પણ આપ્યા.”
કુમાર રસાલે ત્યાંનું બધું જ ધન ગરીબોને દાનમાં આપ્યું અને જે બહુ મલ્યવાન રત્નો હતાં તેને લઈ પાછો રત્નપુર નગર તરફ જવા ઉપડે. તેને મનમાં વિચાર આવ્યો કે જેવી રીતે મંજુશ્રી ચરિત્ર ભ્રષ્ટ હતી તેવી સુંદરી તે ભ્રષ્ટ નથી ને ?
તેણે વેશ બદલી પોતાના ઉદ્યાનમાં પ્રવેશ કર્યો. ઉદ્યાનમાં પિતાની સખીઓ સાથે સુંદરી કૂવા પાસે બેઠી હતી. વેશ પરિવર્તન કરેલે રસાલ સખીઓ પાસે પાણી માગી રહ્યો હતે. સખીઓએ પૂછ્યું :
તમે કયાંથી આવે છે ?” તેણે કહ્યું“બહુ જ દૂર રહું છું.' સુંદરીની નજર પણ તેના
