________________
સિ'હલકુમાર-૨
મંજુશ્રીને પૂછ્યું :
હે મંજુશ્રી ! આ જે માણસ મરી ગયા છે એ તારા કોઇ સંબંધી હતા ? તેના કારણે તું આટલી દુઃખી થઈ રહી છે ?”
મજુશ્રી પાસે આ પ્રશ્નના કેાઈ જવાબ ન હતા. તેની આંખા આંસુથી ભરાઇ ગઈ. ગળું રુંધાઇ ગયું હતુ’. રાજકુમાર રસલ ભૂમિગૃહમાંથી બહાર આવ્યા. ઉપવનની બહાર એક ચેાગી બેઠા બેઠા રડતા હતા. કુમારે યાગીને રડવાનું કારણ પૂછ્યુ. ચેાગીએ કહ્યું :
મારી પત્ની મરી ગઇ છે. તેના વિરહમાં હું દુઃખી.
.’
૩૧૫.
કુમાર રસાલે કહ્યું :
‘તમારે દુઃખી થવાની જરૂર નથી. હું તમને મંજુશ્રી. આપું છું. તે સુદર છે. તેને પ્રાપ્ત કરી તમારૂ ગૃહજીવન આનંદમય થઈ જશે.’
ચેાગી મંજુશ્રીને ઝુંપડીમાં બેસાડી લગ્નનેા સામાન લેવા નગરમાં ગયેા. મજુશ્રીએ દાસીને કહી દાસીપુત્રનુ માથું પડયું હતું તે મંગાવ્યું. ઝુંપડીમાં ઘી ખૂબ પડયુ. હતું. તેથી માથું ખેાળામાં લઈ ઘીને છાંટી આખી ઝુંપડીમાં આગ લગાવી દીધી. ઘીના કારણે અને ઘાસ લાકડાં વધુ હાવાથી જોત જોતામાં ઝુ ંપડી ખળીને ભસ્મ થઈ ગઈ. જયારે ચાગી પા આવ્યા ત્યારે ઝુંપડીને ખળતી જોઈ.
