________________
સિંહલકુમાર-૧
તે તારાં માતા પિતાને છોડીને અહીં આવી હતી.'
રાજા રત્નપ્રભે દીકરીની વિદાયની તૈયારીઓ કરવી. દહેજનું (પરઠણનું) બધું જ મેટા વહાણમાં મુકાવ્યું. એક જુદા વહાણમાં દીકરી અને જમાઈ હતાં. સાથમાં મંત્રી રૂદ્ર હતું. રાજાએ રત્નાવતીને કહ્યું
દીકરી ! રૂદ્ર કાકાને તારી સાથે મેકલી રહ્યો છું. તારાં સાસુ સસરાના સમાચાર પાછા આવીને તે મને. આપશે.”
પછી મંત્રી રૂદ્રને કહ્યું' ' “વિપ્રવર! રનવતીએ તમને સદાય કાકા કહ્યા જ નથી, પણ માન્યા છે. હું પિતા છું તો તમે પિતૃભ્ય છો. રસ્તામાં મારી દીકરીને કાંઈ દુઃખ ન પડે. સારી રીતે પહોંચાડીને આવજે.”
: આ પણ કાંઈ કહેવાની વાત છે?” રૂદ્ર કહ્યું-“તમે નિશ્ચિંત રહેજો.' ' - સાગર તટ સુધી બધા આવ્યા હતા. ખારા સાગરને છેડીને પાછા ફર્યા તે બધાની આંખમાં ખારાં આંસુઓને સાગર ઉમટી રહ્યો હતે.વિયેગનું દુઃખ આંસુઓના વહેવાથી પીગળી પીગળીને વહી જાય છે. યંગ્ય સમયે વહાણેએ સિંહલપુર તરફ પ્રયાણ કર્યું.
