________________
ર૭૩.'
સિંહલકુમાર-૧ ઊઠીને ચાલી ગઈ. કુમાર પણ છેડે દૂર સુધી પાછળ ચાલ્યો પછી માથું ઠેકીને બેસી ગયે. વિચારવા લાગ્ય
હવે તે મને કેવી રીતે ઓળખી શકે? આ ભાગ્ય કેવું છે? ધનશ્રી ગઈ, રત્નવતી ગઈ. અને હવે રૂપવતી ગઈ. હવે આ શું કરે છે ? એક હાથે આપે છે અને બીજા હાથે ઝુંટવી લે છે. હવે તે એકલા જ આ નગરમાં રહેવું પડશે.”
સિંહલકુમાર કુસુમપુરમાં એક ધર્મશાળામાં રહેવા લાગે. સારું ખાતે, સારું પહેરત અને ભરપુર દાનપુણ્ય કરતો. તેની પાસે ધનની બેટ જ કયાં હતી ? સવારે-સવારે એક સહસ સોનાની મુદ્રાઓ પડી જતી.
આ તરફ રૂપવતી પ્રિયમેલક દેવળમાં પહોંચી ગઈ. તેને પણ તીર્થના મહિમાની ખબર પડી ગઈ. તેથી ધનશ્રી અને રત્નાવતીની પાસે જ મૌનતપ કરવા બેસી ગઈ બેમાંથી ત્રણ થઈ ગઈ ત્રણેયની ગતિ એક જ હતી, પણ ત્રણેય અજાણી હતી.
તપથી તે ધરતી ડગમગવા લાગે છે. આકાશ ધરતી પર આવી જાય છે. ત્રણેય સતીઓ તપ કરી રહી હતી, તેથી કુસુમપુરમાં હલચલ થવા લાગી. પ્રજાએ રાજાને , ફરિયાદ કરી૧૮
ચાલો
ઠતી.
