________________
સિહકાર શરમ નથી આવતી “તને આવું બોલતાં ? તું અહીંથી પાછો ચાલ્યો જા. નહીંતર હું તારી ચામડી ઉતારી તેમાં મીઠું ભરાવી દઈશ.”
અપમાનિત થઈ કુમાર સાલ ત્યાંથી આગળ વધે. તેને યાદ આવ્યું કે જેવી રીતે શીલાવતીએ મને કટુવચન કહી પોતાની મૂર્ખાઈ પ્રગટ કરી હતી તેવી રીતે મેં પણ માલણ સાથે અવિવેકની વાત કરી મારી મૂર્ખાઈ પ્રગટ કરી. મારે આવું કરવું જોઈતું ન હતું. હું કામાંધ બની મારી ખાનદાનીનું ગૌરવ ભૂલી ગયો. મારી જાતને ધિકકાર છે. તે આગળ વધતો ગયે અને પશ્ચાત્તાપ કરતો રહ્યો.
ભચાનક જંગલમાં ચારે બાજુ પ્રકૃતિ સૌંદર્ય પથરાયેલું હતું. ત્યાં એક મેટું મકાન બનાવેલું હતું. મકાન જોઈ કુમારરસાલ વિસ્મીત થયે. તેણે એ મકાનમાં પ્રવેશ કર્યો પણ તેમાં કોઈ હતું નહીં. કુમાર રસાલ એક જગ્યાએ છુપાઈને બેસી ગયે.
થોડા સમય પછી એક વિમાનમાંથી મહાન ચમત્કારિક પુરુષ અને સ્ત્રી ઉતર્યા. તેઓ સો પ્રથમ ચોપાટ રમ્યાં. ત્યાર પછી પેલી સ્ત્રીએ નૃત્ય અને સંગીતથી પેલા ચમત્કારિક પુરુષને મુગ્ધ કર્યો. ચમત્કારિક પુરુષે પોતાની મંત્ર વિદ્યાથી વિવિધ પ્રકારનું ભજન મંગાવ્યું. બંનેએ ખાધું અને એક મોટા પલંગ પર સૂઈ ગયાં.
મંત્રવાદીએ મંત્રના બળથી પેલી સ્ત્રીને ગાઢ
