________________
સિંહલકુમાર-૨ તારું મોટું મને હવે ન બતાવીશ. તું અહીંથી ચાલ્યો જા.”
પોતાના પિતાના તીર જેવા શબ્દો રસાલના હૃદયને અસર કરી ગયા. જે ઘડીને કેરીની ગેટલી ખવડાવી હતી અને તેના કારણે તેણે જે તેજસ્વી ઘોડાને જન્મ આપ્યો હતો તે ઘડા ઉપર બેસી વહેલી સવારે રસાલ વિદેશ યાત્રા માટે રવાના થયો.
શીલવતીએ પોતાના ગુપ્તચર પાસેથી જાણી લીધું કે રાજકુમાર સવારે વિદેશયાત્રા માટે રવાના થવાના છે. તેથી -તેણે રસ્તે રેકી કહ્યું :
પતિદેવ! તમારી પત્ની તમારા વગર તરફડી રહી છે. તે રડી રહી છે. તમારાં માતા-પિતા પણ ચિંતા કરે છે. પ્રિયતમ ! તમે આ સારૂં કામ નથી કર્યું.'
શીલવતીએ કાગડાને સંબોધીને કહ્યું
હે કાગરાજ! તું મારા પતિને જતાં રોક. હું મારા પતિને સમજાવી શકતી નથી. તે મારો ગુના માફ કરતા નથી. જે તું સમજાવીશ તો હું તારી ચાંચ સોને મઢાવીશ. તને ભાઈ સમાન માનીશ અને તારી પાંખમાં હીરા જડાવીશ.”
રાજકુમાર રસાલનું હૃદય પત્નીના કરૂણ વિલાપથી પણ પિગળ્યું નહીં. તેણે ખડખડાટ હસતાં કહ્યું
હે કાગરાજ! તારે સેનાની ચાંચ મઢાવાની નથી ' અને પાંખમાં હીરા પણ જડાવાના નથી. હું પાછો ફરવાને
