________________
સિંહણકુમાર-૨
૩૦૯ જોયું કે રાજાએ એક બિલાડીને માથા ઉપર દવે રાખ્યો છે. બિલાડી રાજાના ઈશારાથી પોતાનું માથું હલાવી અંધારૂ કરી નાખે છે. તેથી રસાલકુમારે પોતાની પાસે જે મંત્રવાળો ઉંદર હતું તેને છૂટે મૂક્યો.
ઉંદરને જોતાં જ બિલાડી ઝાપટ મારી તેને પકડવા દેડી. તેથી અંધારું થઈ ગયું. કુમારે અંધારામાં રાજા પાસે જે પાસા હતા તે સંતાડી દીધા અને સિદ્ધ ગિનીએ આપેલા પાસા ત્યાં મૂકી દીધા. કુમારે કહ્યું :
આ બિલાડી વારંવાર અંધારું કરી નાખે છે તેથી રમવાની મઝા આવતી નથી. તેથી આ દીવાને કઈ ઊંચી જગ્યાએ મૂકે તે સારૂં.
સિદ્ધ યોગિનીના મંત્રવાળા પાસાને કારણે રાજા ત્રણવાર રસાલકુમારથી હાર્યો. રાજા પૃથ્વીસિંહનો જીવ મુશકેલીમાં મૂકાયે. ને રસાલકુમારના પગમાં પડી ગયા અને તેમણે રસાલકુમાર પાસે પોતાના જીવની ભીખ માગી. રસાલકુમારે કહ્યું :
“તમે અભિમાનથી હજારો લોકેના પ્રાણ લીધા. તમે કેટલાને અભયદાન આપ્યું ? તે સમયે તમે કશું વિચાર્યું હતું ? અરે પાખડી! આજે તારી પોલ ખુલ્લી પડી ગઈ છે. હું તને જીવતદાન આપી શકું તેમ નથી.”
રાજાએ વારંવાર પોતાના જીવનની ભીખ માગતાં કહ્યું:
