________________
૨૯૬
સિંહલકુમારતેણે કહ્યું કે રાજા ! અહીંથી પૂર્વ દિશામાં ચોવીસ માઈલ દૂર ભયાનક જાંગલમાં એક ગુફા છે. ત્યાં એક બહુ મોટા ચમત્કારી ગી રહે છે. તે યોગીની ચમત્કારીક હજારે વાતે જનસમાજમાં પ્રચલિત છે. મને વિશ્વાસ છે કે એ ચોગી તમારી ઈચ્છા પૂરી કરશે.
રાજા પિતાની રાણી સાથે તે યોગી પાસે પહોંચ્યા અને પ્રણામ કરી નમ્રતાથી બેલ્યઃ
ભગવદ્ ! તમે તો અંતરયામી છે. પરદુઃખ ભંજક છો. હું મારા માટે નહીં પણ પ્રજાના જીવન માટે સંતાનની ઈચ્છા રાખું છું. જેથી પ્રજાનું જીવન સુખ શાંતિમય રહી શકે.”
રાજા અને રાણી યેગીની સેવા કરતા રહ્યાં. યોગી રાજાની સેવા પર મુગ્ધ થઈ ગયા. યોગીએ પોતાના યોગના પ્રતાપથી એક કેરી મંગાવી રાજાને આપતા કહ્યું:
ભગવાનનું નામ લઈ આ કેરી રાણીને ખવડાવી દેજે.”
રાજાએ તે લઈ લીધી. કેરીની છાલ અને ગોટલી રાજાની ઘોડીએ ખાધી. સમય પસાર થતા રાણીને એક પુત્ર થયે અને ઘડીને ઘોડે જન્મે. રોજાએ આખા નગરમાં ઉત્સવ કર્યો.
નામકરણના દિવસે રાજાએ નગરના મહાન જતિષીઓકે બોલાવી પૂછ્યું:
