________________
२४७
સિંહલકુમાર-૧
એક દિવસ અહીંના રાજા હશે. પ્રજાને પોતાના રાજા પર ગર્વ છે અને ભાવિ રાજા સિંહલકુમાર પાસે આશાઓ. રાજાનું સન્માન, સંકોચ અને રાજભય પણ તે કઈ ચીજ છે. એટલા માટે પ્રજા તમને નથી કહી શકી.”
તો આપણે પણ આપણી પ્રજાના સુખ માટે કાંઈ કસર નહીં રાખીએ. રામે તે ધાબીના કહેવાથી સીતાને કાઢી મૂકી હતી. હું પણ હૃદય પર પત્થર મૂકીને મારા પ્રાણપ્રિય પુત્રને કહીશ કે તું નગર છોડી દે.”
મંત્રી પ્રજી ઊઠયા અને બે –
રાજન્ ! એવું તો પ્રજા પણ નહીં ઈચ્છે. પ્રજાનું દુઃખ બીજી રીતે પણ દૂર થઈ શકે છે.”
બીજી રીતે ?
હા, બીજી રીતે. કુમારને દેશ નિકાલ કરે, એનાથી સારું તો એ છે કે તેમને મકાનમાંથી ન નીકળવા દેવા. કુમારની ઉંમર પણ હવે આમ-તેમ રખડ્યા કરવાની નથી. તેઓ પરણેલા છે. મકાનમાં જ રહે. મકાનમાં જ ભવનવાટિકા આમેદ ભવન, કીડા-મેદાન, વિહારકુટીર વિગેરે મન બહેલાવી શકે છે. ગલીઓમાં ફરવાની એમને જરૂર જ શી છે ?'
રાજા સહમત થઈ ગયા. તેમણે તરત જ એક આજ્ઞા પત્ર લખ્યું. પિતાના રૂપમાં પણ દબાણ કરવામાં આવ્યું
