________________
ર૫ર
સિંહલકુમાર
સાથે ટકરાઈને ચૂરેચૂરા થઈ ગયે બધું જ રત્નાકરમાં સમાઈ ગયું.
ડૂબતાને તણખલાને સહારે ઘણે જ હોય છે અને ધનશ્રીને વહાણને તટેલે ટૂકડે-સહારો મળી ગયો. સિંહલકુમારના હાથમાં પણ એક પાટિયું આવી ગયું. લહેરેએ સહારો આપ્યો તે બંને જુદી જુદી દિશામાં આગળ વધવા લાગ્યાં. આ બંનેની પાસે એક બીજો પણ સહારે હતું, અને એ હતે નવકાર મંત્રને. આ જ બધાથી મટે સહારો હતો. આ તે પાણીને સમુદ્ર હતું, પણ ધર્મથી તે ભવસાગર પણ ખાબોચિયા જે નાને થઈ જાય છે. - ધનશ્રીને કિનારે મળી ગયો. પણ થાકને કારણે તેનું અંગે અંગ દુઃખી રહ્યું હતું. તેને તેના પતિની ચિંતા હતી.
કોણ જાણે તે કયાં હશે? તેમને હું ઓળી પણ કેવી રીતે શકીશ ?
સાગર તટ પર પડેલી ધનશ્રી પિતાના પતિ બાબતમાં જ વિચારતી રહી. પછી જ્યારે ચાલવાની શકિત આવી ચાલી નીકળી. જ્યારે થાકી જતી ત્યારે બેસી જતી. અને પાછી ચાલવા લાગતી. ધનશ્રી એક નગરની નજીક પહોંચી ગઈ. નગરની બહાર એક મંદિર હતું. આસ-પાસ કેળ અને • તુલસીના છોડ હતા. મંદિર પર લાલ ધજા ફરકતી હતી.
