________________
સિંહથકમા ૨-૧
૨૯
સારું કે આ નગરને છેડી દઉં?
તમે નગર છોડી દેશે તે શું મને પણ છોડી દેશે? જ્યાં તમે જશે, હું પણ તમારી પાછળ પાછળ ચાલી નીકળીશ.”
પણ હું તે આગ્રહ કરીશ કે તું અહીં રહે. હું કોણ જાણે કયાં કયાં ભટકીશ? મારું શું ઠેકાણું? વન, પર્વત વિગેરેમાં ફરતો ફરતો, હું તે મારા ભાગ્યની પરીક્ષા કરીશ.”
સ્વામી! આગ્રહ કરવાનું શું તમે જ જાણે છે ? હું પણ તમને આગ્રહ કરું છું, તમારા પગ પકડું છું કે મને પણ સાથે લઈ જાવ.”
તે પછી ચાલ.” “અત્યારે ?'
“અત્યારે, આ જ વખતે ભવનની પછવાડેથી નીકળવું છે. સમુદ્ર કિનારા પરથી કઈ વહાણ મળી જશે. દિવસે કેણુ જવા દેશે ?'
સિંહલકુમાર અને ધનશ્રી ચુપચાપ ઊઠયાં અને પછવાડેથી નીકળીને સમુદ્ર કિનારે પહોંચ્યાં. ત્યાં શ્રીપાલ નામના શેઠનું વહાણ તૈયાર ઊભું હતું. સિંહલકુમાર ધનશ્રી સહિત તેમાં બેસી ગયે. સવારે બ્રાહ્મમુહૂર્તમાં વહાણનાં લંગર ઉઠાવાયાં અને વહાણ ચાલી નીકળ્યાં
