________________
૧૯૨
મખલજાદી
મહામાત્યને બેલાવવાનો આદેશ આપ્યો. પછી મહામાત્ય આવ્યા તો તેમને કહ્યું
“મહામંત્રી! અમારી લાડલી પુત્રી તીર્થયાત્રા કરવા, જાય છે. તેની બધી જ વ્યવસ્થા તેમ જ પ્રબંધ કરો.”
મહામાત્ય જાણતો હતો કે શું કરવાનું છે. તેણે એક, મંત્રીને સંરક્ષક ની. તેને રાજકુમારી માટે રસ્તામાં જોઈને ખર્ચ આપ્યું અને સશસ્ત્ર ઘોડેસ્વાર સૈનિકોની સાથે રાજકુમારીની તીર્થયાત્રાની બધી જ તૈયારીઓ શેડી જ વારમાં કરી દીધી.
રાજકુમારી રથમાં બેઠી. યાત્રા શરુ થઈ અને રાત્રે એક વનમાં પડાવ નાખ્યો. જ્યારે બધા સૂઈ ગયા ત્યારે રાજકુમારીએ પિતાની પરિસ્થિતિ પર વિચાર કર્યો. બધાની સાથે તે તેના સ્વપ્નના પ્રિયતમને શોધી શકતી નહોતી અને એકલી જાય કેવી રીતે? અંતમાં તેણે સમસ્યાને ઉકેલ શોધી કાઢયે. પિતાના સ્વપ્ન પ્રિયતમને શોધવા પુરૂષ વેશમાં તે બધાને સૂતા મૂકીને અજાણ્યા-ન જોયેલા સ્થળે આગળ વધી ગઈ. તેનું મન કહેતું હતું કે તેને “તે અવશ્ય મળશે, જે રાત્રે તેના સ્વપ્નમાં આવ્યો હતો.
પુરુષ વેશમાં પણ અખતુલજાદીને શંકા હતી કે તેને કેઈ ઓળખી ન જાય. અને બધું તો ઠીક પણ મેં પર મૂછો ક્યાંથી લાવે ? ઉમ્મરના હિસાબે તેના મેં પર મૂછો ન
