________________
અખાદી
-
૨૨૯
ઉતરીને ગૃહસ્થ બનીને રહે. જ્યારે વાસનાથી મન ભરાઈ જાય, ત્યારે પાક્કા મનથી ફરીથી સાધુ બની જશે.”
એક કુંવારી દાસી આપીને મહત્વે સાધુને પણ વિદાય કર્યા. મતીરામ બધાને ન્યાય જેઈ, સાંભળી રહ્યો હતો. આ ન્યાય નિર્ણયમાં તેણે એ જોયું કે તેની સ્વપ્ન પ્રિયા મખટૂલ પર કેવાં કેવા દુઃખ આવ્યાં અને પોતાના બુદ્ધિબળથી જ તે બધાને પછાડતી રહી.
ખાપરાને કૂવામાં ધકેલ્યા, લૂંટારાઓને તીર શોધવા મોકલી દીધા અને સાધુને ઝુંપડીમાં જ પૂરી દીધા. બાદશાહ વહલીમાને પણ નિકાહનું પ્રલેભન આપ્યું, પરંતુ મને ક્યારે મળશે? તેણે સાહસ કરીને મખતૂલને પૂછ્યું
“રાજન ! મને મારી એ મખતૂલ ક્યારે મળશે ? તેના વિના મારું બધું જ સૂનું છે.”
મખતૂલ હસી અને બેલી
તે તમે તમારી મુખતુલને હજુ સુધી ના ઓળખી શક્યા? હું જ તમારી મખતૂલ છું.'
તીરામ આશ્ચર્યથી જોઈ રહ્યો. રાજસભાની મર્યાદાને વિચાર કરીને તે પિતાના ઉત્સાહને પ્રગટ ન કરી શક્યો. એટલું જ બોલ્ય
અવાજ તો એાળખી લીધું હતું. પણ શંકા થતી હતી કે ક્યાંક હું ભૂલ તે નથી કરતા ને? મારી મખતુલના અવાજનો ચોર કેઈ રાજા જ અહીં બેઠે છે, એમ જ હું
