________________
સખતુલજાદી
૨૨૭
“તમને જરા પણ શરમ નથી? દગાથી તમે એક પરદેશીની પત્નીને ફસાવી, અને તેની સાથે નિકાહ પઢવાની હિંમત કરો છે? ભલાઈ એમાં છે કે તમારું રાજ્ય સંભાળ અને જે શાસન કરવાથી મન ધરાઈ ગયું હોય તે ભગવાનની પ્રાર્થના કરે.”
મખતૂલે બાદશાહને વિદાય કર્યો. હવે ખાપરા ચોરની વારી આવી. તેણે પણ પોતાની રામ કહાણી સંભળાવી અને બે
મને દગો કરીને ભાગી ગઈ. મને કૂવામાં એફેંક કે મારા હાથ પગ તૂટી ગયા. ત્રણ દિવસ પછી એક મુસાફરે મને કાઢયો. ત્યારથી સાધુ બનીને તેને ખેાળી રહ્યો છું.” મમતુલે તિરસ્કાર કરી કહ્યું
આટલું થવા છતાં પણ અક્કલ ઠેકાણે નથી આવી? ખરાબ કામનું પરિણામ કયારેય સારું થઈ શકે છે ! હવે જાવ અને સુખેથી દામ્પત્ય જીવનનું સુખ ભેગો. ચેરી, ઠગાઈ વિગેરે પણ છોડી દો.”
ખાપરાએ આશ્ચર્યથી પૂછ્યુંદામ્પત્ય જીવન ?”
હા, દામ્પત્ય જીવન! હું મારી એક કુંવારી દાસી તને આપું છું. તેની સાથે લગ્ન કરી લે અને રહે.”
એક દાસી આપીને મખલે ખાપરાને પણ વિદાય કર્યો. ચારેય જોઇયા લૂંટારાઓની પણ વારી આવી. તેમણે પણ
