________________
૨૩૪
સિહલકુમાર
અને તેને લઈને ભાગ્યો. છોકરી હજુ પણ બૂમો પાડી રહી હતી–
કોઈ માને લાલ મને બચાવતો કેમ નથી ? શુ સિંહલપુરમાં કોઈ વીર જ નથી ?'
છોકરીનો દુઃખી પિકાર બધાએ સાંભળે. પણ પિતાના પ્રાણ એવા કોઈ ઈચ્છતું નહોતું. પરંતુ આ સાંભળવા વાળાઓમાં યુવરાજ સિંહલકુમાર પણ તે એક હતો.
તેણે હાથીની પાછળ પિતાને ઘેડ દોડાવી મૂક્યો અને તેની નજીક જઈને હાથીને લલકાર્યો. હાથી બધું સમજતો હતો. તેણે કુમારના પડકારને સ્વીકાર કરી લીધે અને થંભી ગયે. કદાચ વિચારી રહ્યો હત–લડાઈની મઝા, તે હવે આવશે.
સૂંઢમાં છોકરીને ઊઠાવીને જ હાથી સિંહલકુમાર તરફ ઘૂમ્યા અને એક એવી ચિંઘાડ મારી કે રાજબાગ કંપી ગયો. કુમાર એકદમ તેની પાછળ આવી ગયો. હાથી તેની તરફ દોડતો અને કુમાર તેની પાછળ થઈ જતો.
આ રમતમાં હાથીને ડાંક ચકકર ખવડાવ્યાં. હાથીએ છોકરીને છોડી દીધી અને જોરથી કુમાર ઉપર ધસી ગયો. ઘણું સાહસના સાથે કુમાર હાથીના પેટ નીચેથી બીજી તરફ નીકળી ગયો. ગજરાજ ઘણું જ કોધમાં હતો. અને
