________________
સખતુલજાદી
હાં ભાઇ, પરદેશી તેા છીએ જ ?” મેાતીરામે કહ્યું હવે તેા તમારા નગરમાં જ રહેવું છે.’
તમે લાકા માટા ઘરનાં જણાવ છે. કલૂરકાટ નગર ઘણું જ સારૂ' છે. અહીયાં ઘણા જ મેાટા મોટા શેઠ રહે છે.’
૧૯૯
‘પર`તુ ભાઇ ! અમે તા તમારે ત્યાં રહીશું. અમને જગા આપશે ?' મોતીરામે કુંભારને ભાઇ કહ્યું તો કુંભારનું હૃદય ભરાઈ આવ્યું. તેણે ઘણા જ ઉત્સાહથી કહ્યું –
જગ્યાની કયાં ખાટ છે ? અમને તેા કહેતાં સંકાચ
થઈ રહયા હતા તેથી ના કહ્યું. તમે અહીં રહેા. આ બહેન અમારી સ્ત્રીઓને સારી વાતા શીખવશે.’
કુંભારે જગ્યા આપી દીધી. અને ત્યાં રહા ગયાં. માતીરામ જયા તૈયાર થયા તે મખચૂલાદીએ તેના હાથ પકડી કહ્યું —
‘એસ.’
‘તે બેસી ગયા.’
મખતૂલાદીએ પેાતાના પગનાં ઝાંઝર ( વિશેષ આભૂષણ) કાઢીને મેાતીરામને આપ્યાં અને ખેાલી—
‘આ એક લાખ સાનાની મુદ્રાની કિંમતનાં છે. પાંચદસ હજારમાં કાઇને ત્યાં ગીરે મૂકી આવેા. એનાથી કાઇ યેા કરજો. પછી છેડાવી લઈશું.? મેાતીરામે આશ્રયથી પૂછ્યું.
