________________
મખલજદી
૨૨૧.
સાધુ પોતાના મનમાં થોડું સમજી ગયા, કારણ કે મખતૂલે તેના સાધુત્વ પર વ્યંગનાં થોડાં બાણ માર્યા હતાં. તે બહાર જ સૂતી અને અડધી રાત પછી ત્રીજા પહોરે ઝુંપડીનું દ્વાર બંધ કરીને પુરૂષ વેશમાં જ તે નગરમાં પહોંચી ગઈ જ્યાં નવા રાજાની નીમણુંક થવાની હતી. રાજપુરૂષ તે ઘણા સમયથી આ પ્રતીક્ષામાં બેઠા હતા કે અમારા શાસક બનવા કેણ આવશે. જ્યારે ખતૂલે નગરમાં પ્રવેશ કર્યો તે રાજપુરુષોએ તેના ઘેડાની લગામ પકડી લીધી. બધું જ જાણવા છતાં મખતૂલ બેલી–
“અરે! લેવામાં તે તમે રાજપુરુષ લાગે છે, પણ આ લૂંટ-ફાટ કેમ ? મારા ઘેડા લેવા ઈચ્છો છો? હું અહીંના. રાજાને ફરિયાદ કરીશ. અહીંના રાજા કોણ છે?
મંત્રીએ આગળ આવીને કહ્યું–
સ્વામી! હવે તો તમે જ અમારા રાજા છે. અહીંના રીવાજ અનુસાર પહેલાં દર્શન આપવાવાળો અને રાજા છે. અમને તમારું શુભ નામ જણાવો.”
રાજકુમાર અખતૂલ.” જયજયકાર થયેઆપણું નવા રાજા માખતૂલની જય.” કંકુ ચોખાથી મખલને ચાંલ્લો કર્યો. તેને હાથી પર બેસાડીને રાજભવન પર લઈ ગયા. ત્યાં પછી તેનો વિધિસર
