________________
મખત્વજાદી
ગરીબ પરિવર!” મખલજાદી મોહક હાસ્ય સાથે બેલી‘તમારો રાણીવાસ મારે માટે તે સ્વર્ગ બને છે. અત્યાર સુધી તે હું નરકમાં પડી હતી.”
મારી પ્રાણેશ્વરી! તે પછી વાર કેમ કરે છે ?' મુખતુલજાદીએ કહ્યું –
બાદશાહ સલામત! હું કુંવારી છું. પહેલાં મારી સાથે - લગ્ન કરશે. ત્યારે હું તમારી બનીશ.”
તે નિકાહમાં શી વાર છે? હું હમણાં કાજીને બોલાવું
ના, લગ્ન તે મારા રિવાજ મુજબ થશે.”
“તું તારે રિવાજ જણાવ તે ખરી. તને મેળવવા માટે હું તારી બધી જ વાત માનીશ. તારે માટે હું ફકીર પણ બની શકું છું.”
રાજકુમારીએ કહ્યું –
ગરીબ પરવર! હું એક વર્ષ સુધી જુદા મહેલમાં રહીશ અને ત્યાં રહીને એક દાનશાળા ખોલીશ. ત્યાર પછી હું તમારી થઈ જઈશ.”
એક વર્ષ !” આશ્ચર્યથી બાદશાહ બબડયા-“પ્રાણેશ્વરી તું દાન કરે તેના માટે હું મનાઈ નથી કરતો. પણ એક વર્ષ તે ઘણું જ દિવસ થયા. ત્યાં સુધી હું કેવી રીતે ધીરજ રાખીશ? આ તો અશક્ય છે.”
જો તમે મારી લાશની સાથે નિકાહ કરવા ઈચ્છતા
