________________
૨૧૨
મખતુલજાદી
છે. પરંતુ તે ઘણી ચતુર હતી તેથી બેલી' અરે ! તે તમે તમારી જાતને છુપાવો છો શા માટે? પતિ તે ભાગ્યથી મળે છે. મારા ભાગ્યે જે મને આપ્યા, તે મને સ્વીકાર્ય છે. હવે તે તમે મારા રસ્તાના સાથી છો અને હવે તમે જીવનના સાથી પણ બનશો. હવે બેલે, વાત કરો.”
ખાપરાને ભય દૂર થઈ ગયો. અત્યાર સુધી તેના નમાં અશાંતિ હતી. ચેરનું મન ક્યારેય શાંત હોતું નથી, ચાહે તેણે ગમે તેટલું ધન મેળવ્યું હોય. હવે તે ચોર હોવા છતાં પણ ચાર ન રહ્યો. કારણ કે માખતુલજાદી પોતે જ તેની થવા ઇરછી રહી હતી. હવે તેણે વાત કરવાની શરુ કરી અને જણાવ્યું કે મારી પાસે કેટલું ધન છે. આભૂષણોની તે કઈ ગણત્રી જ નહોતી. મખતુલજાદીએ કટાક્ષમાં કહ્યું—
તમારું ઘન મારે શા કામનું? શું હું બીજી સ્ત્રીઓના ગળાના ઉતરેલા હાર પહેરીશ ??
ખાપરાએ આશ્વાસન આપ્યું– તારા માટે હું નવા બનાવડાવીશ.” ‘ત્યારે તે જરૂર પહેરીશ.”
પણ મારી સાથે લગ્ન કયારે કરશે ? બધાથી પહેલાં હું લગ્ન કરવા ઈચ્છું છું. પછી બધી ઝંઝટ મટી જાય. કારણ કે કુંવારી રહેવાથી મોટાં મોટાં સંકટ આવી જાય છે.”
