________________
'અખતૂલાદી
૨૧૧
તમારે મારી રાહ ઘણી વાર સુધી જેવી પડી ?”
હું” ખાપરાએ કેવળ હું જ કહ્યું. “હું”થી રાજકુમારી જાણી ન શકી કે આ કઈ બીજું છે. તેથી આગળ કહેવા
લાગી
“કરું? તકલીફ તે મને પુરુષવેશ બનાવવામાં જ થઈ. જ્યારે પણ હું ફેટે બાંધવાનું શરુ કર્યું કે કેઈ ને કઈ દાસી આવી જતી. પછી હું મારાં વસે લઈને સ્નાનાગારમાં ઘૂસી ગઈ. ત્યાં જ વેશ બદલ્યું અને ત્યાંથી જ બારી દ્વારા નીચે કૂદી પડી. હવે કઈ વાંધો નથી.
“હવે ફરી નવેસરથી જીવન શરુ કરીશું, હવે મારી પાસે પણ બધાં સાધન છે. હું ધનુષ બાણ પણ લઈ આવી છું. હવે તમારી વાત નહીં માનું. તમારા દેશ ગુજરાત સુધી હું પુરુષ વેશમાં જ રહીશ.”
ખાપરાએ જવાબમાં ફરી “હું જ કહ્યું. રાજકુમારી બેલી
“હવે તમે પણ તે કંઈક સંભળાવે. હું જ કેટલી વાથી બાકી રહી છું ? બોલ્યા વગર આ રસ્તે કેવી રીતે કપાશે ?
ખાપરે કાંઈ ન બેલ્યો. રાજકુમારીને છેડે શક પડે. તે આગળ આવી અને ધ્યાનથી ખાપરાનું મેં જેવા લાગી. બીજનો ચાંદ તે છુપાઈ ગયા હતા. પરંતુ તારાઓની રેશનીમાં મખલજાદીએ એ જોઈ લીધું કે આ કેઈ ચાર
