________________
મખતૂહજાદી
શોધવા નીકળી પડયાં.”
મોતીરામે કહ્યું–
“પ્રિયે ! હું તે આશ્ચર્ય નથી માનતે. જન્મ જન્મના પ્રણયી અનેક રીતે મળે છે. આ રીતેમાં સ્વપ્ન દર્શન પણ એક છે.”
રાજકુમારી હતી અને કહેવા લાગી
હું તે હજુ પણ વારંવાર મારી આ ચળી રહી છું કે કયાંક સપનું તો પાછું નથી જોઈ રહી ને ?
ઘોડો હણહણ્ય. મોતીરામ ઊઠ અને બે —
પ્રિયે ! હવે તે પુરૂષને મેળવી લીધું છે. તેથી સ્નાન કરીને તારાં અસલી કપડાં પહેરી લે. હવે તેને કેને ડર છે ?'
રાજકુમારી “અસલી” શબ્દને અર્થ કેમ ન સમજી શકે? તેણે સ્ત્રીને વેશ પહેર્યો. મતીરામની પાસે બીજાં કપડાં નહોતાં. પણ સ્નાન કરીને તેણે પોતાની જટાઓ ધોઈને ચીકણ વાળ કરી લીધા.
બંનેએ અહીંયાંથી પ્રયાણ કર્યું. હવે ઘોડાની લગામ મોતીરામના હાથમાં હતી અને મખતૂલજાદી તેની આગળ લપાઈને બેસી ગઈ હતી, જાણે પહેલી વાર જ ઘોડા પર બેઠી હોય. ધૂળ ઉડાડતે ઘોડો દોડી રહ્યો હતે.
સાંજે બંને કસ્તૂરકોટ નામના નગરમાં પહોંચી ગયાં. નગરમાં પ્રવેશતાં જ તેમને એક કુંભારનું ઘર મળ્યું.
