________________
સદયવસ-સાવલિંગા
૧૭૧',
ત્યારે સદયવસે તેમને મૂંઝવણમાં નાખવા માટે કહ્યું
રાજન્ ! આ નામ મારું નથી. હું તો ચેર અને જુગારી છું. તમારા શેઠની રત્ન કંચુકી ચેરી અને ઉજજયિનીના રાજકુમાર સદયવત્સ પાસેથી જુગારમાં આ તલવાર જીતી.” રાજા ફરીથી મૂંઝવણમાં પડી ગયે– આ તો કોઈ પણ રીતે કાબૂમાં આવતું નથી. હવે શું
કરું ?
રાજાએ વિચાર કરીને ગજ ઘટા બોલાવી અને કહ્યું“આને વશ કરી લે.'
પણ સદયવલ્લે સિંહનાદ કરીને ગજઘરાને ભગાડી મૂકી. એટલે રાજાએ વિનમ્ર વાણીમાં વિનંતી કરી–
તો તમે સદયવલ્સને જાણે છે ? તે તો મારા જમાઈ છે. તમે મારા જમાઈ સાથે રમ્યા છે, છતાં પણ મને તમારો પરિચય કેમ નથી આપતા ?”
એટલે સદયવત્સ હસ્યા અને બોલ્યા
હું તો જાણે જ છું તમારા જમાઈને. પણ નવાઈ તે એ વાતની છે કે તમે તમારા જમાઈને નથી ઓળખતા.”
એટલે રાજાએ તેના તરફ ખૂબ ધ્યાનથી જોયું અને એકદમ ઓળખીને બોલ્યો
“અરે, તે તમે જ છે સદયવત્સ! ભારે કપટી છો.. તમારું પરાક્રમ બતાવીને મળ્યા. એ સારું પણ થયું, નહીં* તે કોને ખબર પડતી કે મારો જમાઈ આવે છે, આવે.
