________________
સદયવસ-સાવલિંગા
૧૫૫.
પણ અમે તે એવા નથી. અમે જીત્યા હતા તે કાપત.”
“હવે તમે પણ નહીં કાપે. બધાને સારી વાત વધુ અસર કરે છે. તેને રંગ જુદો જ હોય છે.”
ચોર ઘણું ખુશ થયા અને બેલ્યા
તમે પુરૂષ નહીં, મહાપુરૂષ છો. અમે ગરીબ ચોર, છીએ. અમારી પાસે થોડી વિદ્યાઓ છે. તેને સ્વીકાર, કરો.”
ધર્મ વેચાતું નથી. બધામાં એક જ આત્મા છે એ રીતે જજે. બધા પર દયા કરજે. આ ધર્મ છે. મેં ધર્મને હાથ પકડ છે. ધર્મ કરવાના બદલામાં વિદ્યાઓ લઉં ?" હું નહીં લઉં.'
આ વાતની વચ્ચે જ એક ચોરે ચુપચાપ એક કંચુકી વત્સના ઉત્તરીયમાં બાંધી દીધી. આ કંચુકી અસાધારણ હતી. પવિની પત્રવેષ્ટિત એક લાખ રૂપિયાની કિંમતની રત્નની કંચુકી હતી. જ્યારે કુમારે વિદ્યાઓ ન લીધી ત્યારે ચોરોએ કહ્યું
સારૂ ! કાંઈ ન લેશે, પણ અમને તમારા તે માની લે. ક્યારેય મુશ્કેલી આવે તે અમને યાદ કરજે. અમે પાંચેય આવીશું. અમારું ઋણ ચૂકવવા
