________________
૧૨૦
સતી બસોલા-૩
છે. તારા મુકસ'ને અમે તેા ગ’ગાસિ’હું જ કહીશું. તું પેાતે તા સમજદાર છે. એના ખ્યાલ રાખજે. તારા ઉપરાંત નવ બીજી પણ છે. પણ તું, તું જ છે.’
ખસાલાની આંખા પણ ભીની હતી. તે બેાલી‘સાસુજી ! તમારા લીધે જ મારુ સૌભાગ્ય સુરક્ષિત રહ્યું. તમને હું કયારેય નહી ભૂલી શકું. તમારાં દર્શન કરવા માટે કયારેક ચાકકસ આવીશ. તમે તે આવતાં નથી. સસરાજી પણ રાજી નથી, નહીંતર તમે બધાં જ ચંપાપુરી આવત. અમે બધાં તમારી સેવા કરીને ધન્ય તેા થાત જ’ નસિંહ ગેાવાળ આવ્યેા
હુ બંસાલા ! ગંગાસિહે પણ અમને ચંપાપુરી આવવા માટે ઘણુ' જ કહ્યું, પણ કેવી રીતે જઉ ? પેાતાની જન્મભૂમિ તા સ્વગ'થી પણ અધિક હેાય છે. અહીયાં મારૂં કુટુંબ છે. આ કાશીમાં અમારી પેઢીઓ વીતી ગઇ. તમે સુખેથી રહેા.’
કાશીના રાજાએ પોતાની પુત્રીને સમજાવી
બેટા ! મસાલા તારી માટી બહેન છે. તેનું માન રાખજે. તેના પગલે ચાલીને તું પણ પતિને પરમેશ્વર સમજજે. બ'સાલાના અને તારા પતિ પણ મુકસિ'હુ આછા આયુષ્ય વાળા હતા. પણ સતી 'સાલાના પત્તિત્રત્યે તેને બચાવી લીધેા. પતિના સુખને જ સુખ માનજે બેટા ! પતિવ્રતાના બળે જ તો ધરતી ટકી છે.'
