________________
સતી બંસાલા-૨
આ તરફ જ્યારે થોડા દિવસ વીત્યા તો ગંગાસિંહ બનેલા મુકનસિંહના મનમાં ફરીથી ફરવાનો વિચાર જાગ્યો. તેને કમલશ્રી, કમલાવતી અને કમલાપ્રભાની યાદ આવવા લાગી. તેમની સાથે તેના કેટલાક દિવસ વીત્યા હતા. વીસ દિવસ તે ધારાપુરમાં રહ્યો હતે. દેવને યાદ કર્યો. દેવ આવ્યા. -ગંગાસિંહે કહ્યું
ફરી ચાલ, વડના વૃક્ષ પર બેસીને ધારાપુર જઈએ.” દેવ બે
મિત્ર ! આ વખતે તું એકલે ઘોડા પર બેસીને •જમીન માર્ગે જા. એકલામાં જ કર્મની પરીક્ષા થાય છે.
છતાં પણ તું એકલો તે નથી. પાછલા ભવમાં તે જેટલાં પુણ્ય કર્યા છે, એ બધાં તારી સાથે જ હશે.”
સાચું તે છે જ. હું એક જ ચાલી જઈશ.” ગંગાસિંહે કહ્યું તે પણ પરદેશમાં એક કરતાં બે હંમેશાં સારા હોય છે.” દેવ બોલ્યા
જ્યારે પણ તું કે ઈ સંકટમાં ફસાય ત્યારે મને યાદ કરીશ તે હું તરત આવી જઈશ.” - અસ્ત્ર-શસ્ત્રથી સજજ થઈને ગંગાસિંહ સફેદ રંગના ઘેડા પર સવાર થયે અને ધારાપુર તરફ ચાલી નીકળે.
