________________
ર૧૮
શુભસંગ્રહ-ભાગ ૭ મે એક ચેશિયન મહાશય મિલે થે. આપ ઈસાઈ પ્રચારક થે ઔર જડી-બટિ દ્વારા રોં કી ચિકિત્સા ભી કરતે થે. આપને મુઝે બતાયા કિ ડેડરા કુઆર કે હિમમય પ્રદેશ મેં એક બૂરી હતી હૈ. ઉસે ખા લેને સે છ-સાત દિન તક ભૂખ નહીં લગતી ઔર શરીર કી શક્તિ ભી જો કી ત્યાં બની રહતી હૈ. બર્ફીની ભાલૂ શીતકાલ મેં ઈસી ખૂટી કે ખા કર છતા હૈ. સન ૧૪ કી બાત હૈ, લાહૌર કી કચેહરી કે ડાકઘર મેં એક મુસલમાન સજન સબપેસ્ટ માસ્ટર થે. વે બહુત દિન તક વન ઔર પર્વતે મેં ઘૂમ ચુકે થે. ઉને એક બાર સુનાયા કિ આબુ પર્વત કે જંગલે મેં ઘુમતે ઘૂમતે એક દિન મેં રાસ્તા ભૂલ ગયા. ભટકતે ભટકતે મેં એક કુટિયા કે પાસ જ નિકલા. વહાં તીન સાધુ ધૂની રમાયે પડે કે નીચે બેઠે થે. મૈને જ કર પ્રણામ કિયા ઔર વન સે બાહર નિકલને કા માર્ગ પૂછા. સબસે વૃદ્ધ સાધુ ને કહા –જરા ઠહર જાઓ, હમારા શિષ્ય તુહે બાહર છેડ આયેગા. તુમ અકેલે બાહર ન જા સકેગે. મૈને કહા-મહારાજ ! મુઝે ભૂખ બહુત સતા રહી હૈ. સાધુ ને અપને એક સાથી કે ફલ લાને કે કહા. વહ શીધ્ર હી જા કર છેટે કેલે કે આકાર કે ચાર ફલ લે આયા. ઉનકે ઉસને આગ મેં દબા દિયા. થોડી દેર પક જાને પર ઉન્હેં નિકાલ લિયા. તબ એક ફલ એક ચૌડે પતે પર રખ કર ઉસને મુઝે દિયા. ફલ ભુન કર ફટ ગયા થા, ચીરને પર ઉસમેં સે ચાવલ કે દાને ઐસે નિકલે, મૈને ઉનકે ખાયા. વે બડે હી સ્વાદિષ્ટ થે. મેં સમઝતા થા કિ ઈન થડે સે ચાવલે સે મેરા કુછ ન બનેગા; પરંતુ જબ ખાને બઠા તબ વે ભી સારે ન ખાયે જા સકે. પેટ ભર ગયા. મૈને ઉન ફલે કે ઢુંઢને કા બહુતેરા યન કિયા, પર મુઝે ઉનકે પેડ કહી ન મિલે. - ઇસ પ્રકાર કે અનમોલ પદાર્થ ન માલૂમ ઇસ દેશ મેં કિતને હું; પર ખેદ હૈ, ઇનકા જ્ઞાન બહુત કમ લોગોં કે હૈ. યદિ યે વસ્તુયું સુલભ છે તો જનતા કા બહુત બડા ઉપકાર હે સકતા .
(“સરસ્વતી”ના એક અંકમાંથી)
કનેક
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
