________________
Ge.
શુભસંગ્રહ-ભાગ ૭ માં યત્નવાન ચાહિયે; પરંતુ મેં ઇસ ઓર ભી સદા ઉદાસીન રહા હું. લગે કે દિખાને કે લિયે ભલે હી મેં કભી કુછ કહ
તા, યા કુછ આંખ મૂદ કર મૌન બૈઠ જાતા, પરંતુ ઉન્હીં બૂરે ભાવે કે ઉધેડ-બુન મેં, ઉસી સ્વાર્થ ઔર ધૃણિત પ્રપંચ મેં લગા રહતા; આત્મસમીક્ષા ન હતી ! - ભગવન ! અબ દયા કરો ઔર મુઝે અભયદાન દે. મેરી ઈસ સમય બૂરી હાલત હૈ. ચિરકાલ કી પરાધીનતા ઔર દાસતા કે ભાવ ને મેરી બુદ્ધિ ભ્રષ્ટ કર દી હૈ. મૈં અપના બૂરા ભલા સોચને સમઝને મેં અસમર્થ હે ગયા દૂ. સંસાર કે અનેક ભય
ઔર બાધા ને મુઝે બેતરહ ઘેર રખા હૈ. ઇસ ભયાનક પરિસ્થિતિ મેં મુઝસે કુછ નહીં દેતા. મુઝે સંસાર કે પ્રત્યેક પદાર્થ ભયપ્રદ પ્રતીત હોતે હૈ ઔર મુઝે હાથ-પૈર હિલાને કા ભી સાહસ નહીં હતા. શરણાગત કી લાજ અબ તુમ્હારે હાથ હૈ. “અમારે મિત્રામમિત્રમાં વાતાવમ ક્ષા
भयं ममयं दिवा नः सर्वा आशा मम मिन्नं भवन्तु ॥"
મુઝે ન મિત્ર કા ભય હો ન શત્રુ કા, ન જાનકાર કા ન અનજાન કા, ન દિન કા ન રાત કા, ન ઉત્તર કા ન દક્ષિણ કા, ન પૂરવ કા ન પશ્ચિમ કા, ને આગે કા ન પીછે કા, ન ઉપર કા ન નીચે કા. મેં સર્વત્ર અભય દૂ.
મેં ઇસ અભયપદ કે તુમ્હારી શરણ મેં હી પ્રાપ્ત કર સકતા દૂ. સાંસારિક શક્તિમાં દ્વારા યહ અભયાનંદ દુર્લભ છે. માતા-પિતા, ભાઈ-બહેન, પતિ-પત્ની, પુત્રવધૂ આદિ નિકટ ઔર રક્ત સંબંધિયાં મેં ભી યહ આનંદ કહાં?
(“સાર્વદેશિકના એક અંકમાંથી)
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
