________________
४३
प्रेम वियसनम् ।
-
वली बाल तप. अकाम निर्जरा. ने आज्ञा माही कह्या ते पाठ लिखिये छ।
मणुस्साउयकम्मा सरीर पुच्छा. गोयमा ! पगइ भइयाए, पगइ विणीययाए, साणुकोसणयाए. अमच्छरियताए. मणुस्साउयकम्मा जावप्पओगबंधे. देवाउयकम्मा. शरर पुच्छा गोथमा ! सराग संजमेणं. संजमासंजमेणं. हालतवो करनेणं. अकामणिजाए. देवाउयकम्मा सरीर जावप्पओगबंधे।
( भगवती शतक
)
म. मनुथ्यां ना भायु कर्म शरीर नो पृच्छा. हे गौतम ! ५० स्वभावे भद्रकपणू परमें परिसापे नहिं ५० स्वभाषे विनीत शो करीने. सा० दगाने परिणाम करीने. अ० अमामच्छरमा तेथे करीने. म मनुष्य नू श्रायु कर्म यावत प्रयोगबंध हुई. दे० देवला ना श्रायु कर्म शरीर नी पृच्छा. हे गोतम ! भराग संयमे करीने. स० संयमार्सयम ते दे० देशप्रती तेणे करीने. बाद वाल तप करपे करीने. अ० अकाम निर्जराई. दे० देवता नू आयु कर्म. नाम शरीर यावत् प्रयोग 4ध हुई ।
अथ वहां चार प्रकारे मनुष्य नो आयुषो बंधे कह्यो। जे प्रकृति भद्रीक. विनीत. दयायान्. अमरसर भाव. ५ चार करणी शुद्ध छै, आज्ञा माहि छै। ए. तो दयादिक परिणाम सामात आशामें छै। तेहते आज्ञा बाहिरे किम कहिए । मने मनुष्य तिर्यश्चरे मनुष्य रो आयुगो बंधे। ते तो च्यार कारणे करि बंधे छ । ते तो मनुष्य तिर्यश्च प्रथम गुण ठाणे छै। सम्यग्दृष्टि मनुष्य तिर्यञ्च रे चैमानिक रो आयुषो बंधे ते माटे । अने जे दयादिक परिणाम अमत्सर भाव आज्ञा बाहिरे कहे तो तेहने लेखे हिंसादिक परिणाम मत्सर भाव आज्ञामें कहिणो। अनें जो हिंसादिक परिणाम मत्सर भाव कपटाई आज्ञा बाहिरे कहे तो दयादिक परिणाम अमत्सर भाव सरल पणो आशामें कहिणो। ५ तो पाधरो न्याय छै। बली सराग संयम १संयमार्सयम ते श्रावक पणो २ बाल तप ३ अकाम निर्जरा ४. ए चार कारणे करी देव आयुषो बंधे । इम कह्यो तो ए ४ च्यार कारण शुद्ध के अंशुद्ध, सावध छ के निरवद्य है, आज्ञामें छै के आना बाहिरे छ। ए. तो चार करणी शुद्ध आज्ञा