________________
आश्रवाऽधिकारः ।
३२३
में कुशल मन वचन प्रवर्तावणो अकुशल मन वचन रूधवो कह्यो। तथा अनुयोग द्वारे क्रोधादिक ने भाव कह्यो। तथा ठाणाङ्ग ठा० ६ टीका में नवपदार्थ में ५ जीव ४ अजीव इम न्याय कह्यो। तथा पन्नवणा पद १५ अर्थ में द्रव्य मन भाव मन. कह्यो। तिहां नो इन्द्रिय नों अर्थावग्रह ते भाव मन ने कह्यो। तथा ठाणाङ्ग ठा० १ टीका में द्रव्ययोग कह्या । तथा भगवती श० १३ उ० १ दुव्य. मन. भाव मन कह्या। तथा उत्तराध्यन अ. ३४ गा० २१ पांच आश्रव ने कृष्ण लेश्या ना लक्षण कह्या । इत्यादिक अनेक ठामे आश्रव ने जीव कह्यो. अरूपी कह्यो। डाहा हुवे तो विचारि जोइजो।
इति १२ बोल सम्पूर्ण।
तिवारे कोई कहे जो आश्रय जीव छै तो उत्तराध्ययन अ० १८ में कह्यो-मायइ झविया सवे' ए गधंभाली मुनि ध्यान ध्यावे करी खपायो छ आश्रव। जो आश्रव जीव छै तो जीव ने किम खपावो इम कहे तेहनों उत्तरइहां आश्रव खपावे इम कह्यो ते खपावणो नाम मेटण रो छै। जे माठा परिणाम मेट्या कहो भावे खपाया कहो। अनुयोग द्वारे एहवो पाठ कह्यो ते लिखिये छै ।
से किं तं भावझवणा, भावझवणा दुविहा पण्णत्ता तं जहा आगमो. नो आगमओ। से किं तं आगमओ भावझवणा, आगमओ भावझवणा जाणए उवओ से तं आगमो भावझवणा से किं तं नो आगमओ भावझवणा, नो आगमओ भावझवण, दुविहा पण्णत्ता तं जहा पसत्याय अपसत्थाय से किं तं पसत्था, पसत्था चउविहा पण्णत्ता, तं जहा--कोह झवणा माणज्झवणा. मायाज्झवणा. लोभज्झवणा. से तं पसथा। से किं ते अपसत्था,