Bhram Vidhvansanam

Author(s): Jayacharya
Publisher: Isarchand Bikaner

Page 494

कविताऽधिकारः।
४३७
से ते. कि० केहो. मि. मिथ्यात्व श्रुत. ज. जे प्रत्यक्ष. अ० अज्ञानी ना कीधा. मि० मिथ्यात्वी ना कीधा. स. पापणी कल्पना करी. धुद्धिमति इनिपाया. तं. ते कहे है. भा० भारत. रा० रायायण. भी० भीम स्वरूप. को० कोडिलीय. स० सगड़ भद्र कल्पनीक शास्त्र. ख. बंडा सुख. क. कपासीय. ना० नाम सूक्ष्म. क० कणग सतरी. व० वैशेषिक. बु० बुद्धि वचन शस्त्र. वि. विशेष का० कायिक शास्त्र. लोगापाय. सं० साठितंत शास्त्र. म० माठर पुराण. वा० व्याकरण भा० भागवत. पा० पाय पूंजली. पु० पुरुष देवता. ले० लिखवानी कला. ग. गणित कला. स. शकुल. शास्त्र. ना० नाटक विधि शास्त्र. अ० अथवा ७२ कला. च० च्यारवेद. स. अजोपाङ्ग सहित. भारतादिक. ए जे. मि० मिथ्यात्वी ने मिथ्यात्व पडोग्रह्या थका. मि० मिथ्यात्व होय परिणामे ए. भारतादिक शास्त्र सम्यग् दृष्टि ने सांभलता भणतां सम्यक्त्व भावाथको परिणामे.
अथ इहां कह्यो–जे भारत रामायणादिक ४ वेद मिश्यावृष्टि रा कीधा मिथ्यादृष्टि रे मिथ्यात्व पणे प्रह्या मिथ्या सूत्र अनें एहिज भारत रामायणादिक सम्यग्दृष्टि रे सम्यक्त्व पणे ग्रह्या छै ते माटे सम्यक्त्व सूत्र छै। जे सम्यग्दृष्टि ते खरां में खरो नाणे खोटा ने खोटो जाणे, ते माटे भारतादिक तेहने सम्यक सूत्र कह्यो। इहां मिथ्यात्वी रा कीधा प्रन्थ पिणसम्यग्दृष्टि रे सम्यक् सूत्र कह्या जेहवा छै तेहवा जाणे ते माटे तो बहुत विचारी जोड़ करे तेहमें सावध किम आणे। अनेरा ना कीधा पिण सम पणे परिणमे तो पोते निरवद्य जोड़ करे तेहनें दोष किम कहिये। खोटी जोड़ किम कहिये । डाहा हुए तो विचारि जोइजो।
इति ३ बोल सम्पूर्ण ।
तथा केतला एक कहे-साधु ने राग काढी गावणो नहीं। ते सूत्र मा अजाण छै। ठाणाङ्ग ठा० ४ उ० ४ कह्यो । ते पाठ लिनिये । चउबिहे कब्वे पण्णत्ते गद्दे. पहे. कत्थे. गेए ।
(ठाणाङ्ग ठा० ४ उ०४)
च०४ प्रकारे काव्य ते ग्रन्थ परूप्या. ग० गछ छन्द विना'बांध्यो, शास्त्र परिज्ञाध्ययन मो परे. पछ. छन्दे करी वांधयो विमुक्ताधययन नी परे. क० कथा करी बांधयो ज्ञाताधययन नी परे. गे गान योग्य एतले गाबायोग्य.