________________
भ्रम विध्वंसनम् ।
तथा दश वैकालिक अ० ५ उ० १ कह्यो । ते पाठ लिखिये छ । दुल्लहानो मुहादाई मुहाजीवीवि दुल्लहा । मुहादाई मुहाजीवी दोवि गच्छंतिसुग्गइ॥१०॥
(दशवैकालिक अ० ५ उ० १ गा० १०० )
दु० दुर्लभ निर्दोष आहार ना दातार. मु० निर्दोष पाहारे करी जीवे ते पिण साधु दुर्लभ मु. निर्दोष आहार ना दातार. मु. अने निर्दोष माहार ना भोक्ता ए दो. ग. जावे छै. सु० मोक्ष में विषे.
__ अथ इहां कह्यो-निर्दोष आहार ना लेणहार. अनें निर्दोष आहार ना दातार. ए दोनूं मरी शुद्ध गति में विषे जावे छै। निर्दोष आहार ना भोगवण वाला ने सद्गति कही, ते माटे साधु नों आहार पाप में नहीं। पर मोक्ष नों मार्ग छै । पाप नों फल तो कडुवा हुवे छै । अनें इहां निर्दोष आहार भोगव्यां सद्गति कही, ते माटे निर्जरा री करणी निरवद्य आज्ञा माहि छै। डाहा हुवे तो विचारि जोइजो।
इति ६ बोल सम्पूर्ण।
तथा ठाणाङ्ग ठा० ६ कह्यो ते पाठ लिखिये छ।
छहिं ठाणेहिं समणे निग्गंथे आहार माहारेमाणे णाइकमइ तं० वेयण वेयावच्चे. इरियढाए. य संजमाए. तहपाणवत्तियाए. छ पुण धम्म चिंत्ताए.
(गणांग ठा०६ उ. १)
छ० ६ स्थान के करी ने स० श्रमण. नि. निग्रंथ. श्रा० श्राहार प्रते. मा० करतो थको. णा. प्राज्ञा अतिक्रमे नहि. त• तु स्थामक कहे छ. मे, वेदनी रो शांति रे निमित्त. वे वैयावच