________________
३०४
भ्रम विध्वंसनम् ।
-
-
तथा भ० श० ४१ उ० १ कह्यो ते पाठ लिखिये छ ।
सेणं भंते ! जीवा किं आय जसेणं उवजंति आय अजसेणं उववज्जंति. गोयमा ! णो आय जसेणं उववज्जंति। आय अजसे उव वज्जंति ।
(भगवती श०४१ उ०१)
से ते. भ. हे भावन्त ! जी० जीव. कि स्यूं. भा. प्रात्मा यशे करी उपजे छै. प्रा० अथवा प्रात्म अयशे करी उपजे छै. गो. हे गोतम! णो नहीं अात्म यशे करी ने उपजे छै. प्रा० आत्म अयशे करी उपजे है.
अथ इहां पिण कह्यो-जे जीव नरक में उपजे ते आत्म अयशे करी ने उपजे। इहां आत्म यश ते यश नों हेतु संयम तेहनें कह्यो। अनें आत्म सम्बन्धी जे अयश नों हेतु ते असंयम ने आत्म अयश कह्यो। टीका में पिण यश नों हेतु संयम ते यश कह्यो। अनें अयश नो हेतु संयम ते अयश कह्यो
“यशो हेतुत्वाद्यशः संयमः-आत्मयशः'' इहां यश ना हेतु ने यशे करी ओलखायो छै । डाहा हुवे तो विचारि जोइजो।
इति ६ बोल सम्पूर्ण ।
तथा उत्तराध्ययन अ० १ में कह्यो-ते पाठ लिखिये छ।
आदाणं नरयं दिस्स, नाय एज तणामवि दोगुच्छी अप्पणोपाए, दिन्नं भुंजेज भोयणं ॥८॥
( उत्तराध्ययन ०६ गा०८)
भा० धनादिक परिग्रह. न० नरक नों हेतु दि० देखी ने. ना० ग्रहण न करे. त० तृण मात्र पिण. प्रा० माहार दिना धर्म रूपियो भार निर्वाहिवा ए देह असमर्थ. इम देही में